Projekty autonomiczne Barbary Puto obejmują autorskie serie malarskie oraz projekty ilustracyjne funkcjonujące jako niezależne, zamknięte światy narracyjne. Powstają poza główną osią cykli wystawowych i kolekcjonerskich, dając przestrzeń na swobodniejszą wypowiedź, eksperyment formalny oraz pracę z narracją i symbolem.
W tej grupie mieszczą się zarówno cykle malarskie o charakterze narracyjnym lub ironicznym, jak i ilustracje do książek, tworzone w dialogu z tekstem literackim. Projekty ilustracyjne realizowane są jako spójne całości, zachowujące autorski język plastyczny i integralność wizualnej opowieści.
Projekty autonomiczne rządzą się własną logiką i nie są podporządkowane jednej dominującej idei formalnej. Stanowią ważne dopełnienie praktyki artystycznej, pokazując elastyczność języka malarskiego, otwartość na inne media oraz umiejętność pracy z opowieścią i kontekstem.
cykl narracyjny o kobiecej codzienności, relacjach i sytuacyjnym humorze.
projekt symboliczny i ironiczny, podejmujący dialog z historią sztuki i współczesną kulturą.
cykl osobisty, introspekcyjny, odnoszący się do wewnętrznych przestrzeni i doświadczeń.
projekty ilustracyjne realizowane jako spójne wizualne opowieści, powstające w dialogu z tekstem literackim. [w trakcie przygotowania]
Projekty autonomiczne Barbary Puto funkcjonują jako niezależne rozdziały jej twórczości. Obejmują zarówno malarstwo narracyjne, jak i ilustracje książkowe, traktowane jako pełnoprawne projekty artystyczne. To obszar wolności twórczej, w którym obraz może być samodzielną opowieścią lub elementem szerszej narracji.