W cyklu „Korzenie pamięci” Barbara Puto przygląda się temu, co w nas trwa – śladom wspomnień, emocji i doświadczeń zapisanych w przestrzeni codzienności.To malarski dialog z przeszłością, w którym czas nie jest linią, lecz strukturą – siecią powiązań między miejscami, obrazami i uczuciami, które mimo upływu lat pozostają żywe.
Artystka posługuje się językiem symboli i fakturą wspomnienia. W obrazach pojawiają się motywy muru, drzew, ścieżek i dziecięcych gier – znaków, które łączą to, co było, z tym, co nadal trwa w człowieku.Pamięć jawi się tu nie jako nostalgia, lecz jako przestrzeń korzeni – delikatna, ale silna, zakorzeniona w emocjach i gestach codzienności.
Cykl łączy refleksję o przemijaniu z pytaniem o tożsamość – o to, kim stajemy się dzięki miejscom, które w nas pozostały.
Niekonwencjonalny obraz o przeszłości zapisany w fakturze ściany – o tym, co trwa mimo upływu czasu.
Wymowny obraz o wspomnieniach z dzieciństwa – szkoła i zabawa, która stała się metaforą życia i jego powtarzających się ścieżek.
To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst.
To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst.
To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst.
To jest element tekstowy. Kliknij ten element dwukrotnie, aby edytować tekst.